طوفان در راه است!

تقریباَ هر روز می توان خبر افزایش قیمت نفت را شنید. مسلماً این می تواند خبر خوبی برای طرفداران محیط زیست باشد، چرا که با افزایش قیمت سوخت های فسیلی مصرف آنها کمتر شده و آلودگی نیز به تبع آن کاهش می یابد. اما باید روی دیگر سکه را نیز دید. چرا قیمت نفت افزایش می یابد؟ در طول تاریخ سابقه نداشته است این چنین قیمت نفت افزایش یابد. اکنون قیمت به چنان سطحی رسیده است که به نظر می رسد ادامه افزایش آن کاذب باشد و واکنش روانی بازار به برخی از پدیده های بین المللی است. ارتش ترکیه برای سرکوب مخالفین کرد شمال عراق را بمباران می کند، در مقابل قیمت نفت به طور عجیبی تا 3 دلار افزایش می یابد. درحالیکه گفته می شود هنوز عراق به طور واقعی وارد بازار نفت نشده است و نمی تواند تاثیر جدی در این بازار داشته باشد. برخی از کارشناسان معتقد هستند در صورتیکه قسمتی از ذخایر نفتی دولت آمریکا گشوده شود قیمت نفت بطور چشمگیری کاهش خواهد یافت. اما با وجود افزایش قیمت بنزین و تورم سایر کالاهای مصرفی در کشورهای غربی چرا دولت آمریکا این کار را نمی کند؟
به نظر می رسد افزایش قیمت نفت سبب ثروتمند شدن کشورهای صادر کننده نفت خواهد شد. اما نگاهی اجمالی به وضعیت اقتصادی کشور نتیجه ی عکسی را هویدا می سازد! درآمدهای ارزی در سالهای گذشته سبب افزایش غیر قابل کنترل نقدینگی در داخل کشور شده است. این مشکلی است که سالها پیش رژیم قبلی، با افزایش قیمت نفت در اثر فعالیت های اوپیک ، با آن روبرو شد. دولت وقت راه حل را در وام دادن به کشورهای خارجی یافت. ایران به مصر وحتی فرانسه نیز وام داد و شدیداً مورد انتقاد مخالفین قرار گرفت؛ در حالیکه روستاییان ایران در فقر و فلاکت زندگی می کنند دولت ایران به فرانسه یک میلیارد دلار وام می دهد!
در حال حاضر مدیریت اقتصادی کشور چنان غافلگیرشده است که هیچی چاره ای جزء پیروی از سرنوشت تعیین شده ندارد! هیچکس به درستی نمی داند برداشت دولت از ذخایر ارزی در سالهای گذشته چقدر بوده است؟ جالب است که دولت در ماه جای نیز درخواست برداشت از این ذخایره را به مجلس ارائه داده است. این همه پول برداشتی چه می شود؟ به هر حال قسمتی از آن بصورت ریال وارد سیستم بانکی کشور شده و افزایش نقدینگی در کشور را بحرانی تر می کند. تورم مهار گسیخته نتیجه ی افزایش نقدینگی است. دولت خواه ناخواه مجبور به چاپ اسکناس های درشت خواهد شد و سرانجام تحت تاثیر فشارهای اجتماعی و سیاسی در کشور، دستمزدها را افزایش خواهد داد. بنابراین پول ملی بی ارزش تر می شود و قیمت کالاهای وارداتی و مواد اولیه همچنان افزایش می یابد. از طرفی افزایش قیمت نفت نیز قیمت تمام شده محصولات خارجی را بالاتر می برد. شما به راحتی می توانید موج تورم از داخل و خارج را پیشبینی کنید! در این شرایط دستمزدها و درآمدهای قشر ضعیف جامعه، نسبت به تورم، نامتعادل تر می شود و شاهد بحران اقتصادی جدی در کشور خواهیم بود. اما اگر تحریم های شورای امنیت همچنان روند خود را ادامه دهد و روزی این تحریم ها به پله ی آخر برسند و تصمیم گرفته شود نفت ایران خریداری نشود، چه اتفاقی خواهد افتاد؟
مسلماً جهان غرب با افزایش کنونی کاذب قیمت نفت آمادگی لازم برای شوک قیمت نفت در آینده را خواهد داشت. ضمن اینکه نفت بصورت کاذب به سقف قیمت نزدیک شده است و حالا با گشودن ذخایر نفت دولت آمریکا جو روانی موجود برای افزایش قیمت نفت معکوس عمل می کند و حتی ممکن است به تدریج شاهد کاهش قیمت از شرایط امروزی نیز باشیم. پس تنها اهرم فشار ایران نیز کارایی خود را از دست می دهد!
اما دولت آمریکا با کاهش برابری دلار در مقابل پول سایر کشورها، قیمت محصولات صادراتی خود را ثابت نگه داشته است. در این میان تولیدکنندگان چینی قادر نخواهند بود قیمت های افسانه ای خود را ارائه بدهند و این پایان دامپینگ چندین ساله ی تولیدکنندگان چینی خواهد بود. در آینده کالاهای بسیار ارزان چینی به کشورهایی مانند ایران وارد نخواهد شد، چرا که برای تولیدکنندگان چینی بهتر است کالاهای مرغوب با قیمت واقعی به بازارهای اروپا و آمریکا صادر کنند تا کالاهای ارزان برای کشورهایی مانند ایران. در نتیجه تنها منبع خریدهای خارجی ایران نیز قطع می شود. حالا تقریباً می توان حدس زد چرا قیمت نفت افزایش می یابد!!!
نتیجه ی اخلاقی این داستان: برنده شیطان بزرگ است.