جشنواره ای که خاموش شد

سال ها پیش، سازمان حفاظت محیط زیست در ادامه ی فعالیت های خود برای احیاء نگرش سبز، جشنواره ی فیلم های زیست محیطی ایران با عنوان جشنواره فیلم های سبز را برگزار کرد. این جشنواره اگر چه به صورت کاملاً حرفه ای برگزار نمی شد و مانند تمام جشنواره های دیگر نقایصی داشت اما فرصت خوبی بود برای معرفی فیلمسازان زیست محیطی ایران که با هدف ثبت تصاویرطبیعت، حیات وحش و اتفاقات محیط زیست کشور، آثار خود را خلق می کردند. در این جشنواره شاهکارهای جهانی چون میکروکاسموس نیز معرفی شدند و بسیاری به این نتیجه رسیدند که باید به فیلم های مستند حیات وحش و زیست محیطی توجه بیشتری کرد و سرمایه گذاری بر این فیلم ها مطمئناً تاثیرات مستقیمی بر حفاظت محیط زیست کشور خواهد داشت. این امید وجود داشت ، جشنواره ی سبز که دوسالانه برگزار می شد ایده های سبزی به ارمغان آورد که ردپای آن به تدریج در تمام سینمای ایران نمایان شود.
اما متاسفانه با تغییر مدیریت ها در این سازمان، گویا تمام آنچه در گذشته اتقاق افتاده بود باید تعطیل و راه جدیدی از سر گرفته می شد. این روش که سالهای اخیر آفت تمام سازمان های دولتی شده است، سبب خاموشی جشنواره ی فیلم های سبز در پنجمین دوره ی خود شد. دیگر هرگز جشنواره ای برای فیلم های سبز ایران برگزار نگردید و کسی هم نمی داند بودجه ی این حرکت فرهنگی در کجا سرمایه گذاری شده است که مناسب تر از جشنواره ای برای فیلم ها ی سبز ایران باشد!