قدرتمندتر از آمریکا و شورای امنیت!

به نظر می رسد با مقاومتی که آقای احمدی نژاد در مقابل فشارهای دولت آمریکا و شورای امنیت سازمان ملل انجام داده است وی قدرتمندتر از آمریکا و شورای امنیت باشد. ولی تنها ارگان رسمی که به راحتی او را مجبور به فرمانبرداری و عقب نشینی از مواضع سرسخت خود کرده است فیفا یا کنفدراسیون جهانی فوتبال است!
درحقیقت این عقب نشینی بسیار تحقیر کننده و موثر بوده است. آقای رییس جمهور در تمرینات تیم ملی قبل از شرکت در جام جهانی 2006 آلمان، حضور پیدا کرد و با توصیه های خود گویا تدابیر مهندسی و مدیریت محاسباتیش را به تیم ملی تحمیل می کرد. دراین دیدارها وی چنان از تیم ملی صحبت می کرد که یقین داشت آنان پدیده ی این جام خواهند بود و البته حامل پیامی ازپیشرفت های احمدی نژادی در ایران! اما او به هیچ وجه روی دیگر سکه را پیشبینی نکرده بود. نتایج ضعیف تیم ملی باعث شد وی که در تغییر مدیریت ها تبحر خاصی دارد دستور برکناری دادکان، رییس فدراسیون فوتبال را صادر کند تا مقصر عقیم ماندن معجزه این جام را تنبیه کرده باشد.
از آن پس نقش فیفا در دیکته کردن نظم نوین جهانی از نوع فوتبال شروع شد! فیفا دستور داد که فدراسیون فوتبال ایران باید اساسنامه ای مطابق با آنچه در تمام جهان وجود دارد تهیه کند.(یک قانون اساسی واحد برای همه ی کشورهای جهان) در این اساسنامه باید انتخاب رییس فدراسیون طبق رای مدیران باشگاه های فوتبال پیشبینی شده باشد و دولت هیچ حق دخالتی در انتخاب رییس فدارسیون فوتبال ندارد. عجیب است که این موضوع خیلی به پدیده دموکراسی شباهت داشت!!!
در همان زمان آقای علی آبادی طی نامه ی از طرف رییس جمهور مکلف به قبول ریاست فدراسیون و انجام اصلاحات لازم شده بودند! بنابراین کسی به توصیه های فیفا توجهی نکرد. سپس فیقا به سرعت فوتبال ایران را تهدید به تحریم نمود. دولت احمدی نژاد که بنا بر عادت دیپلماتیک خود با این گونه تهدیدها بسیار مواجه شده بود توجهی به این تهدیدها نیز نکرد. تیم ملی آماده حضور در مراحل مقدماتی جام جهانی آینده می شد. فیفا به صراحت اخطار داد که اگر دولت احمدی نژاد زیر بار نرود تیم ایران از بازی های مقدماتی حذف خواهد شد.
بازهم اتفاقی نیفتاد. اولتیماتومی از فیفا اعلام شد. این اولتیماتوم بسیار جدی بود و شباهتی به اولتیماتوم های رایج شورای امنیت نداشت. با نزدیک شدن به پایان اولتیماتوم مدیران فوتبال کشور شاهد تغییراتی در برنامه های مسابقات جهانی فوتبال بودند. همه متوجه شدند هیچ تیمی حاضر به نادیده گرفتن تحریم های فیفا نخواهد شد و در حقیقت تیم ایران با تنها تیمی که می تواند بازی کند تیم ایران است و ساز مخالف روسیه و چین هم در این عرصه هرگز نواخته نخواهد شد!
دولت احمدی نژاد از ابزار قدرتمندی استفاده کرد که در طول حکومت جمهوری اسلامی به عنوان آخرین حربه همیشه موثر بوده است. کلاه شرعی!
اساسنامه مطابق آنچه فیقا خواسته بود به سرعت آماده شد. اما فیفا با یک بند اساسنامه مشکل داشت . چرا رییس سازمان تربیت بدنی که اتفاقاً همان معاون رییس جمهور هم هست می تواند در انتخابات ریاست فدراسیون فوتبال شرکت کند؟ توجه داشته باشید که رییس سازمان تربیت بدنی آقای علی آبادی بود که چند وقت پیش تکلیفی از طرف رییس جمهور دریافت کرده بودند!!! اما سازمان ترییت بدنی جمهوری اسلامی ایران اعلام کرد برای ریاست این سازمان کسر شان است که در پست پایین تری مانند فدراسیون فوتبال انتخاب شود، این بند فرمایشی است و هرگز چنین اتقاقی نخواهد افتاد چنان که در تاریخ فوتبال ایران هم چنین چیزی سابقه نداشته است !!! سپس آقای صفایی فراهانی نماینده ایران در گفتگو با فیفا از طرف آقایان قول داد هرگز چنین اتقاقی نخواهد افتاد!!!
سازمان تربیت بدنی انتخابات فرمایشی ترتیب داد که افراد زیادی نیز کاندیدای ریاست فدارسیون فوتبال شدند. اما چون شورای نگهبانی وجود نداشت، یک شب اتفاق عجیبی افتاد. 9 نفر از کاندیداها انصراف دادند و فقط یک نفر باقی ماند: آقای علی آبادی! رییس سازمان تربیت بدنی یا همان معاون رییس جمهور که از پیش دریافت کننده نامه ی خاصی از طرف رییس جمهور هم بودند!!!
فیفا این بار طرف خود را شناخت و بی درنگ تحریم ها را عملی کرد! تیم ایران حق شرکت در هیچ مسابقه بین المللی نداشت. تیم ملی ایران مدتها بلا تکلیف بود!
بدین صورت دومین عقب نشینی رسمی دولت احمدی نژاد در مجامع بین المللی اتفاق افتاد.( اولین مربوط به تعدادی ملوان انگلیسی بود که با یک تور تفریحی به ایران سفر کرده بودند!) انتخابات ریاست فدراسیون فوتبال معلق شد و به زمان دیگری موکول شد. آقای علی آبادی نیز از شرکت در انتخابات انصراف داد و در مطبوعات اعلام کرد: "من به حکم یک تکلیف آمدم و به حکم یک تکلیف رفتم!"
اما قسمت داغ داستان زمانی بود که آقای صفایی فراهانی در برنامه زنده نود تمام اتقاقات را رونمایی کرد و بارها دخالت دولت و رییس جمهور در فدارسیون فوتبال کشور را دلیل بلاتکلیفی تیم ملی عنوان کرد. در این میزگرد تلویزیونی که اتفاقاً ساعت یک بامداد انجام می شد مسوولین رسمی ورزش کشور و آقای فراهانی چنان دروغ ها ی یکدیگر را فاش می ساختند که هر بیننده ای تصور می کرد احتمالاً هیچ کلام درستی بین مسوولین مملکتی رد و بدل نمی شود!!!
هیچ کس نمی داند چرا مسوولین کشور، روسای فیفا را چنان احمق فرض کردند و بارها قول و قرارهای خود را نادیده گرفتند؟ همانطور که هیچ کس نمی داند چرا تهدیدهای شورای امنیت این قدر بی رنگ و بی خاصیت است و با وجود بازی های دولت احمدی نژاد و بدقولی ها مداوم، هرگز اتفاق جدی رخ نداده است؟
البته در یک جمع دوستانه که چند نفر از فعالان محیط زیست حضور داشتند یکی از دوستان پاسخ جالبی داد. او معتقد بود فیفا نهادی است مردمی و از تمام زد و بند های آلوده سیاستمداران دور است!
برنامه ی بعدی فیفا نیز جالب است. او از فدراسیون فوتبال ایران خواسته است اجازه ورود دختران به استادیوم های فوتبال برای تماشای مسابقات را بدهد. این کمی خطرناک است چون باید با حکم برخی از مراجع تقلید روبرو شود. سال هاست که عده ای برای رسیدن به این هدف مبارزه کرده اند، فیلم های بسیاری ساخته شده و مقالات زیادی هم نوشته شده اما هنوز کسی پیروز نشده است. به نظر شما در این مبارزه ی جدید، فیفا برنده است یا دولت احمدی نژاد؟